نوآوری

نوآوری چیست، نوآوری شرکتی چه تفاوتی با خلاقیت و اختراع دارد؟

در این مطلب خواهید خواند:

نوآوری چیست؟ چرا نوآوران باید چشم‌اندازی دقیق از آینده داشته باشند و بر اساس آن ایده‌ها و کسب‌وکارهای خود را شکل دهند.

«به کسانی که آینده را پیش‌بینی می‌کنند آینده‌نگر می‌گوییم و به کسانی که می‌دانند در آینده چه اتفاقی می‌افتد میلیاردر.» (هوراس ددیو)

 

خلاقیت یا ایده‌های نوآورانه چه تفاوتی با یکدیگر دارند

امروزه کسب‌وکارها برای خلق محصولات نوآورانه تلاش می‌کنند اما چه عاملی باعث خلق محصول و روش تولید نوآورانه می‌شود؟ معنی واقعی «نوآوری» چیست؟ نوآوری چیزی فراتر از صرفاً خلق چیزی جدید است.

هوراس ددیو در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد با نام «سوءتفاهم در نوآوری[1]» تمایز مفیدی را بین نوظهور[2]، خلاقیت[3]، اختراعات[4] و نوآوری[5] قائل شده است.

به‌عنوان‌مثال، یک موضوع نوظهور می‌تواند انتخاب رنگ طلایی برای آیفون باشد. خلاقیت ممکن است فیلمی جدید یا مجموعة پاییز/زمستان از یک طراح لباس باشد. اختراع ممکن است هر چیزی باشد که توسط حق ثبت اختراع توصیف می‌شود مانند فرمول مخفی کوکاکولا؛ نوآوری ممکن است چیزی مانند مدل درآمدی گوگل، سیستم تولید فورد یا سیستم تدارکات آمازون باشد.

سه سؤال به ما کمک می‌کند نوآوری را از سایر اشکال تلاش خلاقانه و ارزشمند متمایز کنیم:

  • آیا این راه‌حل اصطکاک‌های واقعی را که افراد، سیستم‌ها یا سازمان‌ها در دنیای واقعی دارند حل می‌کند؟ اگر این‌گونه نباشد، این راه‌حل بالقوه ارزشمند است، اما بیشتر از نظر ارزش هنری آن و نه ارزش نوآورانه‌اش.
  • آیا این راه‌حل ارزش معناداری ایجاد می‌کند که بتواند بین سازندگان و کاربران در یک زنجیرة ارزش به‌طور متقابل تقسیم شود؟ در غیر این صورت، راه‌حل، احتمالاً یک آزمایش یا یک اختراع مستقل است و هنوز نمی‌تواند یک نوآوری ارزش‌آفرین باشد.
  • آیا راه‌حل جدید است یا صرفاً بهبود چیزی است که از قبل وجود داشته است؟ اگر چنین باشد، از نظر بهینه‌سازی کارایی نسبت به راه‌حل‌های موجود، بالقوه ارزشمند است.

چه چیزی باعث نوآوری می‌شود؟

روش‌های زیادی برای ایجاد چیز جدید وجود دارد، اما چه چیزی باعث می‌شود که این نوآوری ماندگار شود؟ طی ۵ سال گذشته در ساخت بیش از ۱۳۰ شغل و کسب‌وکار جدید در سطح جهان، مشاهده کرده‌ایم که آنچه باعث ایجاد رفتار می‌شود – و مهم‌تر از همه، تغییر رفتار – اصطکاک‌های نهفته است. این‌ها مواردی است که مردم حتی نمی‌دانند که می‌خواهند تا زمانی که به آن‌ها نشان داده شوند.

ما دریافته‌ایم که وقتی بتوانیم خواسته‌های عاطفی افراد را درک کنیم، می‌توانیم چیزهای معنی‌دارتری برای آن‌ها بسازیم و مشکلاتی را که آن‌ها در حقیقت دارند حل کنیم، نه اینکه آن‌ها بگویند که چه چیزی لازم دارند یا حتی بدتر، فکر کنیم آن‌ها چنین نیازی دارند.

چالشی که زیر سایة کووید ۱۹، برای مخترعان وجود دارد این است که کدام ‌یک از این عوامل محرک، برای کاربران انگیزة بیشتری ایجاد خواهد کرد؟ در شرایط عدم اطمینان زیاد، تمایل به در نظر گرفتن نیازهای اولیه مانند مراقبت‌های بهداشتی و بقای اقتصادی بیشتر است و نیازهای ثانویه در این مرحله کم‌اهمیت‌تر هستند. بااین‌حال، تأثیرات قرنطینه به‌قدری برجسته بوده است که زمانی که شدت ویروس کاهش یابد و شاهد برگشت نسبی شرایط به سمت نرمال باشیم، احتمال دارد فعالیت‌های اقتصادی به دلیل تقاضای پنهان، افزایش یابد. به گزارش سازمان بودجة آمریکا، با رشد۴.۶٪ ، در حال حاضر شاهد دوباره جان گرفتن اقتصاد هستیم.

میزان افزایش فعالیت‌های اقتصادی به‌وضوح مشخص نیست و نظرات متفاوتی در این خصوص وجود دارد، اما نرخ برگشت شرایط به حالت نرمال هر چه که باشد، برای پیمودن موفق این دوران باید تعریف نوآوری را مورد بازنگری قرار دهیم و ببینیم نوآوری چیست و چه چیزهایی نیست تا با توجه به آن بهترین تصمیم را در این شرایط بگیریم.

 

نوآوری شرکتی

یک شرکت نوآور زمان زیادی را صرف فهمیدن این موضوع می‌کند که چگونه شرکت‌ها می‌توانند از طریق نوآوری به خواسته‌های بازار پاسخ دهند. غالباً اولین چیزی که در این زمینه به ذهن خطور می‌کند، راه‌اندازی فناوری به سبک سیلیکون ولی است، مانند شرکت‌هایی که اپلیکیشن‌های تلفن‌های هوشمند ما را تأمین می‌کنند. مشاغل بزرگ و کوچک گاهی این حالت ایده‌آل نوآوری را دنبال می‌کنند و سعی در بازآفرینی آن درون شرکت خود دارند.

اما متأسفانه، این نوع برنامه نوآوری داخلی شرکتی به‌ندرت عملی است. مواردی که سیلیکون ولی را تأثیرگذار کرده است، بسیار متنوع بوده و طی سال‌های متمادی به وجود آمده است. برای کسب‌وکارهایی که خارج از سیلیکون ولی فعالیت می‌کنند، بازآفرینی چیزی از صفر در این محیط بسیار پیچیده، غیرممکن است.

روش قابل‌اطمینان‌تری برای ارزیابی و سرمایه‌گذاری در نوآوری وجود دارد. این روش به الگوها و زمان فناوری به‌عنوان یکی از عوامل اساسی تعیین‌کننده در آماده بودن یک فناوری نوآورانه برای سرمایه‌گذاری شرکت‌ها نگاه می‌کند. یک رویکرد روشمند به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا به‌جای پراکندگی و اقدامات غیرقابل‌پیش‌بینی، گزینه‌های سرمایه‌گذاری مقاوم و پایدار را انتخاب کنند.

 

[1] innoveracy

[2] novelty

[3] creation

[4] invention

[5] innovation

با دیگران به اشتراک بگذارید: